Jaren 50

Nederland lag in puin na de Tweede Wereldoorlog, ook op gebied van de economie. De regering probeerde Nederland er weer boven op te helpen door bijvoorbeeld wat te doen aan het zwarte geld. Er kwamen hogere lonen en mede dankzij de Marshallhulp van de Verenigde Staten kwam de economie in de jaren '50 weer op gang. In 1951 kwam de eerste officiële televisieuitzending, verzorgd door Philips. Er waren op dat moment maar een paar honderd toestellen.



Bron
De eerste telivisies

Bron
De jeugdcultuur: 'de nozems'.

Omdat niet alle gezinnen een televisie wouden kopen, gingen mensen vaak naar plekken waar wel televisies aanwezig waren, om bijvoorbeeld een voetbalwedstrijd te kijken. Ook van verzuiling was er nog sprake na de Tweede Wereldoorlog. Je had de socialisten, de katholieken, de protestanten en de liberalen. Iedere zuil deed alles samen, en kwam meestal ook niet buiten zijn eigen zuil. Bijvoorbeeld de scholen waren ingedeeld in zuilen, de kranten en ook de radio. Zelfs in hun vrije tijd gingen mensen het meest om met mensen in hun eigen zuil.

De overheid vond dat na de oorlog, een beschermd gezinsleven goed was voor de industrialisatie. Gezinnen met kinderen kregen kinderbijslag en getrouwde vrouwen gingen steeds minder buitenshuis werken, omdat het gezin daar ouder te lijden zou hebben. De man verdiende het geld en was de baas. De sociale controle was in de jaren '50 groot, de mensen hielden elkaar allemaal goed in de gaten. Hierdoor gedroegen mensen zich netjes en werd onaagepast gedrag niet getolereerd.

Aan het einde van de jaren vijftig kwamen de nozems als eerste jeugdcultuur. De jongens werden herkent door bijvoorbeeld hun leren jasjes, veterdasjes en hun vetkuif. Meisjes door jurken met petticoats en een bol kapsel (de suikerspin). Nozems spaarden niet, maar gaven hun geld uit aan kleding, brommers en muziek.